Lah liebreh i lah ranah

Autor: Esopo (Αἴσωπος)
Adaptación: José María De Benito y Virginia Jiménez
Norma: PAO (representando explícitamente el seseo)

Lah liebreh i lah ranah

Lah liebreh ehtaban tan perseguíah por otrah behtiah, que ya no sabían ni aonde í. Tan pronto como una d’eyah veía a un sólo animá aprosimándose a eyah, salían corriendo.

Un día bieron a uv puñao’e cabayoh brabíoh en ehtampía, i toitah lah liebreh salieron huyendo mu asuhtáh a un lago sercano, desìíah a ahogarse anteh que bibí siempre con suhto.

Pero huhto cuando s’asercaban a la oriya’el lago, unah poca’e ranah, asuhtaitah a su beh porque s’aprosimaban lah liebreh, s’ehcabuyeron i sartaron a l’agua.

—Emberdá —diho una de lah liebreh—, lah cosah no son tan malah como paesen. Siempre ai arguien qu’ehtá peó que tú.