La huerta

PAO-UNIFICADOOriginal
Autor: Roberto Villegas
Transcripción: José María De Benito
Idioma: Andaluz
Norma: PAO-UNIFICADO
Fuente: Aholá, Poemario en Andalúh
LA GÜERTA

La güerta yeba su rihmo, yo yebo’r mío.
Si planto remolaxah o coleh,
lah gayinah suertah se lah comen
ahta con caracoleh.
Namáh que m’an dejao lah zeboyah i loh puerroh.
Me dan pihta de qué pueo sembrâ n’er güerto.
Qu’aora no ai tiempo d’alambreh ni pláhticoh,
qu’er sô lah recalienta i saben raro n’er plato.

La güerta yeba su rihmo, yo yebo’r mío,
lah gayinah que jagan lo que quieran,
aquí no ai gato ehcondío.
Asín que planto zeboyah i puerroh
porque la güerta yeba su rihmo i yo yebo’r mío.

Autor: Roberto Villegas
Idioma: Andaluz
Norma: Intuitivo
Fuente: Aholá, Poemario en Andalúh
LA HUERTA

La huerta lleva su rihmo, yo llevo el mío.
Si planto remolachah o coleh,
lah gallinah sueltah se lah comen
hahta con caracoleh.
Namáh que man dehao lah cebollah y loh puerroh.
Me dan pihta de qué puedo sembráh en el huerto.
Que ahora no hay tiempo de alambreh ni pláhticoh,
que el soh lah recalienta y saben raro en el plato.

La huerta lleva su rihmo, yo llevo el mío,
lah gallinah que hagan lo que quieran,
aquí no hay gato ehcondío.
Así que planto cebollah y puerroh
porque la huerta lleva su rihmo y yo llevo el mío.